Komentarze walutowe Sierpień 2015

Niedzielne rozpoczęcie notowań na rynku wymiany walut nie przyniosło znaczących różnic w kursach otwarcia do piątkowego zamknięcia. Sytuacja zmieniła się w czasie sesji azjatyckiej gdzie na giełdzie w Szanghaju mogliśmy obserwować znaczne spadki. Nie pozostało to obojętne na notowania w parach walutowych z naszą walutą.

Wczorajsze notowania na rynku walutowym przyniosły znaczne osłabienie naszej złotówki w stosunku do amerykańskiej waluty. Od początku tygodnia złoty radził sobie całkiem dobrze w sytuacji zwiększonego odwrotu od walut tzw. rynków wschodzących wraz ze wzrostem awersji do ryzyka spowodowanej sytuacją w Chinach. Mimo dużego odpływu od walut tzw. rynków wschodzących notowania złotego pozostały stosunkowo stabilne na tle całego koszyka EM

Początek tygodnia na rynkach finansowych charakteryzował się dużą zmiennością i to pomimo ubogiego w odczyty kalendarza ekonomicznego. Głównym czynnikiem wpływającym na decyzje inwestorów były obawy o stan chińskiej gospodarki i sytuacja na tamtejszej giełdzie. Już podczas sesji azjatyckiej, która rozpoczynała handel w tym tygodniu, obserwowaliśmy potężną wyprzedaż

Podczas wczorajszych notowań mogliśmy obserwować na wykresie funta do złotego silny rajd na północ. Po poniedziałkowych spadkach wtorek przyniósł całkowite ich odreagowanie i wzrosty powyżej ostatniego szczytu na 5,9165. U podłoża takiego zachowania uczestników rynku leżały wczorajsze informacje na temat danych o brytyjskiej inflacji.

Miniony tydzień przebiegał pod dyktando trzykrotnej decyzji centralnego banku Chin o wprowadzeniu dewaluacji juana. Te działania ponownie wprowadziły w obieg obawy o realność wrześniowego terminu rozpoczęcia zacieśniania polityki monetarnej przez FED. Wartość euro wobec dolara, na fali spekulacji i zaskoczenia rynku tymi decyzjami, w szczytowym momencie zeszło tygodniowych notowań osiągnęła poziom 1,1212.

Wczorajsze notowania na rynku wymiany walut przebiegały pod dyktando wprowadzonej przez chiński bank centralny drugiej dewaluacji yuana. Taki ruch wpłynął znacząco na zmniejszenie wartości dolara do euro, co na wykresie tej pary skutkowało dotarciem ceny do najwyższych poziomów od początku lipca – 1,1214.

Wczorajszy dzień przyniósł nam wyraźną przecenę wartości franka wobec naszego złotego. Prawdopodobnie jest to związane z odpływem kapitału od tej „bezpiecznej” waluty po uzgodnieniu trzeciego programu pomocy dla Grecji. Szale wartości franka odciążają również plotki na temat możliwego uczestnictwa finansowego MFW w wyciąganiu Hellady z kłopotów.

W ostatni handlowy dzień minionego tygodnia poznaliśmy zestaw danych z rynku pracy w Stanach Zjednoczonych. Okazały się one nieco niższe niż zakładały prognozy i rynkowy konsensus. Zatrudnienie poza rolnictwem wyniosło 215 tys. wobec zakładanych 225 tys. Nie potwierdziły się tym samym obawy, jakie wprowadził środowy, bardzo słaby raport ADP. Nie było żadnych zmian w stopie bezrobocia i pozostała ona na tym samym poziomie 5,3%.

Apetyty na bardziej jastrzębie nastawienie na kreowanie przyszłej polityki monetarnej przez BoE kompletnie nie zostały zaspokojone prze wczorajsze informację zaprezentowane przez tą instytucje. Oczekiwania rynkowe na inny niż przy ostatniej decyzji o wysokości stóp rozkład głosów okazały się bezpodstawne. Az 8 głosów za pozostawieniem obecnego poziomu i tylko jeden za podwyżką dało wyraźny sygnał, że w najbliższej przyszłości nie możemy spodziewać się większych ruchów w tej materii.

Wczorajsze notowania na wykresie funta szterlinga do złotego, pomimo iż przebiegały w wąskim zakresie zmian, przyniosły nam pokonanie przez kurs magicznej bariery 6 PLN. Tak wysoki poziomy ceny utrzymał się tylko chwilowo, jednak została naruszona ważna linia obrony funtowych niedźwiedzi. Po pierwsze, 6 złotych, jakie trzeba zapłacić za jednego funta jest istotną barierą psychologiczną.

Wczorajszy dzień przyniósł nam na wykresach kursów walut wyraźne osłabienie złotego. Mimo stosunkowo pustego kalendarza i braku istnych odczytów makro wartość naszej waluty podążała za osłabieniem całego koszyka walut rynków wschodzących. Jako główna przyczynę możemy uznać odpływ z nich kapitałów spowodowany przeceną surowców i słabymi danymi z Chin.

Piątkowe publikacje danych z gospodarki USA o indeksie kosztów zatrudnienia okazały się rozczarowująca. Wartość tego wskaźnika spadła, bowiem z 0,7% do najniższego poziomu od 30 lat - 0,2% w ujęciu kwartał do kwartału.