Złoty odrobił część strat na koniec tygodnia

Dwa ostatnie dni z minionego tygodnia handlowego na rynku walutowym możemy zaliczyć na korzyść złotego. Uspokojenie obaw związanych z Chinami oraz dość gołębie stanowisko ECB  niewykluczające dalszego zwiększania obecnego programu luzowania skierowało inwestorów w stronę ryzykownych aktywów, wśród których znajduje się również nasza waluta. Trudno określić na ile obecne ruchy na  wykresach kursów walut ze złotówką są wynikiem zmniejszonej awersji do ryzyka, a na ile implikowane są uspokojeniem obaw o sytuację w Polsce dzięki ostatnimi dobrym  odczytom ekonomicznym z naszego kraju. Zapewne nie bez znaczenia dla oceny sytuacji i decyzji inwestycyjnych była również wypowiedź wicepremiera K. Morawieckiego, o tym że rząd widzi notowania EURPLN w przedziale 4,10-4,40, co możemy uznać za pewnego rodzaju interwencję słowną.

W nadchodzącym tygodniu możemy spodziewać się raczej większej zmienności na wykresach kursów walut. W grze cały czas pozostaje sytuacja w Chinach, mimo iż w tym tygodniu nie będą publikowane, żadne ważne dane z tego kraju. Inwestorzy z uwagą również będą wsłuchiwali się w treść protokołu po spotkaniu FOMC poszukując przesłanek do określenia prawdopodobieństwa kolejnej podwyżki stóp już na marcowym posiedzeniu. W opinii naszego kantoru, mimo silnego rynku pracy odczyty inflacji nie pozwalają aby uznać ten termin za prawdopodobny.

Na wykresie euro do złotego, najistotniejszym w tej chwili wsparciem wydaje się obszar w okolicach 4,4295, wyznaczony przez dołek notowań z zeszłego wtorku. Jego pokonanie może otworzyć drogę do przetestowania górnej linii ograniczającej kanał wzrostowy, z którego notowania wybiły się dwa tygodnie temu. Wzrosty będą bronione przez opór na 4,4918 i jeżeli kupującym euro uda się tą barierę pokonać możliwy jest atak na szczyt na 4,5116. Przy poziomie 4,5211 przebieg historyczna strefa podaży na euro. Wprawdzie jest ona wyznaczona przez szczyt z początków stycznia 2012 roku jednak za jej siłą przemawia również  okrągły poziom 4,52. Na tą chwilę, przyjmując, że nie wzrośnie rynkowa awersja do ryzyka, pokonanie tego oporu może nastręczyć bykom problemów.

Notowania franka do złotego, podobnie jak na parze EURPLN, końcówkę zeszłego tygodnia przedstawiają dość konkretne umocnienie naszej waluty. Decydujące dla tego czy to umocnienie będzie kontynuowane wydaje się pokonanie przez sprzedających fanka szwajcarskiego za złotego, wsparcia na 4,0511. Już raz korekta ostatnich wzrostów na tej parze została zatrzymana w tym obszarze. Na chwilę obecną trudno określić czy ta strefa zostanie przełamana. Bez wątpienia kurs franka jest obecnie w trendzie wzrostowym i jest za wcześnie aby można było mówić o odwróceniu tej tendencji.

Kurs dolara do złotego, mimo iż spadał w czwartek i piątek, cały tydzień zakończył na poziomach wyższych niż był handlowany na jego rozpoczęcie. Od strony technicznej najważniejszymi poziomami do obserwacji wydają się broniące przed spadkami wsparcia na 4,0985 i 4,0459, a od strony ewentualnych wzrostów opór na 4,1511. Przy braku stref podaży na dolara, wynikających z niezbyt odległej historii notowań, kolejnym oporem na drodze do wzrostów może być górna linia ograniczająca kanał wzrostowy, w jakim notowania kursu dolara poruszają się od połowy października zeszłego roku.

Jako najważniejsze wydarzenie tygodnia, który przed nami należy przyjąć środowe powiedzenie FOMC. Nie spodziewamy się na nim żadnych decyzji co do wysokości stóp procentowych, jednak treść protokołu z tego posiedzenia może wprowadzić większą zmienność na rynku:

Wtorek:

PL – stopa bezrobocia; US - indeks zaufania konsumentów - Conference Board; GB - przemówienie Mark Carney – szef BoE;

Środa:

EU – wystąpienia: Yves Mersch/Sabine Lautenschläger – członkowie zarządu ECB; US – decyzja FOMC ws. stóp procentowych, sprzedaż nowych domów; GB – indeks cen nieruchomości - Nationwide;

Czwartek:

PL – wskaźnik wyprzedzający koniunktury wg BIEC, protokół z posiedzenia RPP; US – wnioski o zasiłek, zamówienia na dobra trwałego użytku – wstępnie za grudzień; DE - inflacja CPI – wstępnie za styczeń; GB – wstępne PKB za IV kw.

Piątek:

EU – inflacja HICP - dane szacunkowe za styczeń; US – PKB annualizowany wstępnie za IV kw., PCE core, deflator PKB, indeks Chicago PMI;

Poniżej szczegóły dnia dzisiejszego pod kątem istotnych wydarzeń lub odczyt ów ekonomicznych.