Euro w Polsce – wg raportu NBP już tylko szansą, a nie „lekiem na całe zło”.

Narodowy Bank Polski opublikował ostatnio dokument pod wiele mówiącym tytułem: „Ekonomiczne wyzwania integracji Polski ze strefą euro”. Dokument omawia główne, ekonomiczne trudności związane z integracją gospodarki polskiej z państwami strefy euro przy przyjęciu wspólnej waluty.

NBP wyróżnia tutaj dwie płaszczyzny reform, które musiałyby być przeprowadzone, aby przyjęcie euro w Polsce było opłacalne. Pierwsza płaszczyzna to wzmocnienie potencjału gospodarki RP. Jak najlepsze wykorzystanie potencjału unii walutowej Polska odczuje po realnym spełnieniu warunków konwergencji, wzmocnieniu struktur konkurencyjności, zmianach strukturalnych oraz instytucjonalnych, a także wprowadzeniu profilaktyki antykryzysowej i planu działania na wypadek poważniejszych kryzysów.

Również po stronie eurolandu musiałby być spełniony szereg działań w celu zwiększenia szans na korzystne skutki akcesji do strefy euro. NBP za najważniejsze uważa tutaj wzmocnienie instytucjonalne całej strefy euro poprzez integrację: fiskalną, gospodarczą oraz finansową.

Poprzednikiem aktualnego opracowania był dokument wydany przez NBP w 2009 roku, który pomimo już dość zaawansowanego kryzysu gospodarczego na świecie, nie poświęcał mu zbyt wiele miejsca (może dlatego, iż sporządzenie takiego dokumentu bierze pod uwagę większy zakres czasowy niż ostatni rok). Przedkryzysowe więc wydanie raportu zakładało, iż przycięcie euro znacząco przyśpieszy zamożność społeczeństwa oraz wzrost gospodarczy. Przyjęcie wspólnej waluty przyczyni się do wzrostu PKB poprzez: zmniejszenie stopy procentowej, zmarginalizowanie ryzyka kursowego, usunięcie kosztów transakcji, a także sprzyjać będzie stabilizacji makroekonomicznej.

Obecne opracowanie zawiera już wnioski skorelowane o skutki kryzysu na świecie, które nie są tak optymistyczne jak poprzednio. W obecnym raporcie stwierdzono, iż przyjęcie euro jest szansą („aż i tylko” szansą) na szybszy wzrost gospodarki oraz zamożności obywateli. Do takich wniosku NBP dochodzi opierając się na faktach związanych z przebiegiem ostatniego kryzysu gospodarczego w państwach eurolandu. Bank dochodzi do wniosku, iż wstąpienie do strefy euro nie oznacza zawsze wyższego tempa wzrostu, co więcej może prowadzić do wzrostu nierównowagi makroekonomicznej, amplitudy cyklicznych wahań oraz zmniejszenia pewności trwałości makroekonomicznej.

Z tego obrazu wyłania się główny wniosek raportu upatrujący większe szanse na pozytywny scenariusz przyjęcia euro w Polsce w reformach instytucjonalnych strefy euro oraz zwiększeniu potencjału polskiej gospodarki.

Logicznym jest więc, iż na decyzję o wprowadzeniu euro w Polsce wpływ powinny mieć dotychczasowe oraz planowane zmiany instytucjonalne eurolandu oraz zaawansowanie reform, które powinny mieć na celu usprawnienie gospodarki oraz integrację strukturalną z innymi państwami strefy euro.

Raport NBP, chociaż mniej optymistyczny od poprzedniego, nie rezygnuje z głównego celu, jakim jest przyjęcie wspólnej waluty. NBP podchodzi jednak do euro już nie jak do leku na całe zło, tylko do szansy, którą wykorzystać możemy po spełnieniu szeregu założeń i reform. Gro tych reform NBP wskazuje po stronie państw eurolandu, co stanowi ciekawy wyraz założenia, iż „piłeczka” nie leży już tylko po stronie Polski. UE też musi zacząć działać, poprzez reformy instytucjonalne, aby zachęcić sceptycznych Polaków do wspólnej waluty. Pamiętać musimy, że przyjęcie euro przez Polskę to szansa na wzmocnienie nie tylko naszej gospodarki. Tutaj skorzystać powinni wszyscy. Czy tak się stanie? Do tego jeszcze długa droga, pełna wspomnianych wcześniej reform.