Najsłabsze waluty świata.

Argentyńskie peso, rubel białoruski i somoni tadżyckie. Oto trzy najsłabsze waluty tego roku. Najgorzej ma się waluta Argentyny. Jej spadek względem najmocniejszej waluty, dolara, od początku roku wniósł 18 procent. Dlaczego kurs wymiany walut tych krajów jest tak kiepski? Jakie czynniki mają tu największe znaczenie? Co jeszcze łączy wymienione rynki walutowe?

Kurs argentyńskiego peso spadał systematycznie przez 22 miesiące z rzędu. W porównaniu z kwietniem 2014 roku za jednego dolara trzeba dziś zapłacić o 98 procent więcej! Przed 15 laty dolar i peso pozostawały w stosunku jeden do jednego. Argentyna przez 36 lat funkcjonowała pod rządami władz doprowadzających do postępującej zapaści finansowej kraju, podobnej do tej, z którą zmaga się Grecja. Jednak w ubiegłym roku do władzy doszedł centroprawicowiec Mauricio Macri. Nowy prezydent porozumiał się z wierzycielami, którzy skupili częściowo dług po bardzo niskich cenach i nie zgodzili się na przeprowadzenie restrukturyzacji. Kraj został niemal wykluczony z rynku finansowego, gdy wierzyciele zwrócili się do amerykańskich sądów o interwencję. Z końcem lutego podpisano jednak umowę, która umożliwi Argentynie powrót do finansowej „gry”. Państwo zobowiązało się do spłaty długów.

Jeśli chodzi o białoruskiego rubla – tu spadek względem dolara wyniósł 13 procent (od początku roku). Spadek roczny to 31 procent. W przypadku kraju z gospodarką zarządzaną centralnie przyczyna słabości waluty jest oczywista. Działalność wolnego rynku na Białorusi jest ograniczona ze względu na brak zaufania ze strony władz i silne związki z Rosją. Np. spadki cen rosyjskiej ropy odbijają się negatywnie także na przedsiębiorstwach tego kraju. Za sprzedaż do swojego głównego partnera w handlu dostają mocno zaniżone stawki. A eksport na wschód stanowi ponad 90 procent całej zagranicznej sprzedaży Białorusi. Rubla osłabiają interwencje państwa na ryku finansowym. Deficyt budżetowy pokrywa się dodrukiem waluty, a to powoduje inflację; władza układa budżet zakładając cenę ropy na poziomie 50 dol. za baryłkę, co zmniejsza dochody budżetowe (cena ropy spadła do 37 dolarów, momentami nawet do 30).

Wartość waluty ostatniego z krajów – Tadżykistanu – spadła od początku roku w stosunku do dolara o 15 procent. Spadek roczny wyniósł 24 procent. Co ciekawe, w tym przypadku, mimo braku sąsiedztwa, gospodarka tego kraju także jest w znacznym stopniu uzależniona od Rosji. Aż 40 procent PKB tego kraju to wpływy od obywateli Tadżykistanu na stałe mieszkających w kraju Putina. Tamtejsze problemy znajdują odzwierciedlenie w sytuacji tadżyckiego pieniądza. Dolar kosztuje dziś niemal 8 sonomi; dwa lata temu był tańszy o ok. 3 sonomi. Poza tym zasoby banku centralnego kraju są na bardzo niskim poziomie.

Jak widać, słabość waluty w dużej mierze zależy od błędnego przekonania rządzących, że ingerencja w każdą sferę gospodarki i pełna kontrola nad rynkiem finansowym to prawidłowa droga rozwoju.