Ustawa frankowa: dla wszystkich jednakowo pomocna?

W miniony piątek Kancelaria Prezydenta przedstawiła projekt zmian, które mają pomóc w spłacie kredytów hipotecznych w obcych walutach (głównie we franku szwajcarskim). Słyszy się głosy, że warunki ustawy będą dla frankowiczów mniej korzystne niż te przedstawiane przez prezydenta i panią premier podczas kampanii wyborczej. Zadłużenie posiadaczy kredytów ma spaść, ale czy zmniejszą się także ich miesięczne zobowiązania?

W piątek z ust prezydenckiego ministra Macieja Łopińskiego usłyszeliśmy, że banki będą obliczały zmiany w spłacie dla każdego kredytu z osobna. Kredytobiorcy będą też mogli wybrać spośród trzech wariantów restrukturyzacji długu. To od frankowicza będzie więc zależało, czy resztę zadłużenia chce spłacać po specjalnie wyliczonym kursie sprawiedliwym, czy pozostaje przy tym, co dyktuje bieżący kurs franka. Kurs sprawiedliwy najczęściej będzie się sytuować między kursem z dnia zaciągania kredytu, a bieżącym kursem. W przypadku takiego rozwiązana niezbędna będzie także zmiana stawki oprocentowania z LIBOR na WIBOR, przy czym zachowana zostanie ta sama marża, co w momencie zaciągania kredytu.

Jak może to mniej więcej wyglądać w praktyce? Np. w maju 2007 roku kredytobiorca mógł zaciągnąć pożyczkę przy kursie 2,29 zł. Obecnie waluta Szwajcarii osiąga ponad 3,90 zł. Kurs sprawiedliwy należałoby zatem ustalić na poziomie 2,86 zł. W przypadku przejścia na spłatę przy tak wyliczonym kursie frankowicz może cieszyć się spadkiem wartości zadłużenia w przeliczeniu na złotówki. Pozostałe zobowiązanie klient banku od teraz będzie spłacał w rodzimej walucie. Zmianę na swoją korzyść zauważy też na poziomie raty miesięcznej.

Jednak zaciągnięcie kredytu przy wyższym kursie franka może spowodować nieco inną i o wiele mniej zadowalającą sytuację. Chociaż wartość ogólna zobowiązania zaciągniętego np. w 2009 roku spadnie, to wzrosnąć może… miesięczna rata jego spłaty. Przewalutowanie kredytu nie będzie opłacało się więc wszystkim pożyczkobiorcom. Część z nich z pewnością zdecyduje się na inny wariant prezydenckiej pomocy – odzyskanie środków zabranych im przez bank z tytułu spreadów walutowych.